Czy wiesz jaka jest różnica pomiędzy wirtualizacją serwera a desktopa?

Wirtualizacja serwerów jest definiowana jako partycjonowanie (dzielenie) fizycznego serwera na mniejsze wirtualne serwery. W tego rodzaju wirtualizacji zasoby sprzętowe serwera są niewidzialne lub maskowane dla użytkowników komputerów. Za pomocą oprogramowania zasoby fizycznego serwera są dzielone między wiele wirtualnych środowisk. Typowym zastosowaniem wirtualizacji serwera są serwery www. Wirtualne serwery stron internetowych są bardzo popularnym sposobem dostarczania niedrogich usług hostingowych. Zamiast wykorzystywać w tym celu kilka osobnych komputerów wiele  wirtualnych serwerów koegzystuje na jednym fizycznym w postaci wirtualnych maszyn.

Stworzenie wirtualnego serwera możliwe jest na wiele sposobów, poniżej wymieniamy te najbardziej typowe:

• wirtualna maszyna: samodzielny system zachowujący się jak całkowicie odrębna maszyna
   
• wirtualizacja na poziomie systemu operacyjnego: polega na podziale (partycjonowaniu) jądra systemu operacyjnego, z którego może korzystać wiele wirtualnych maszyn, określanych często terminem prywatnych serwerów wirtualnych. Środowiska te są od siebie w pełni odseparowane, a z punktu widzenia użytkownika zachowują się jak niezależne systemy operacyjne.
   
• para-wirtualna maszyna: technika wirtualizacji, w której wirtualizowany system operacyjny współpracuje ze środowiskiem operacyjnym komputera w zakresie obsługi tych elementów sprzętowych, których obsługa kolidowałaby z działalnością innych wirtualnych maszyn

Wirtualizacja serwera przynosi wiele korzyści.  Przede wszystkim, pozwala każdej z wirtualnych maszyn działać na własnym systemie operacyjnym oraz mogą one być uruchamiane i wyłączane niezależnie od siebie. Wirtualizacja serwerów redukuje również koszty; po pierwsze, ograniczana  jest ilość potrzebnego hardware'u. Po drugie wirtualizacja pełniej wykorzystuje zasoby komputera, co zmniejsza koszty operacyjne (np. użycie mniejszej ilości fizycznych serwerów zmniejsza koszt ich obsługi). Wirtualizacja serwerów jest również ważna dla centrów danych. Dzięki niej możliwe jest lepsze wykorzystanie miejsca na nośnikach danych i zmniejszenie zużycia energii.

Wirtualizacja desktopów, zwana też  wirtualizacją klienta (z ang. client virtualization) jest zdefiniowana jako technologia mająca na celu odseparowanie środowiska (systemu i oprogramowania) komputera osobistego od fizycznej jednostki PC.
Technologia ta wirtualizuje komputery osobiste , które  udostępniane są użytkownikom za pomocą sieci. Użytkownicy korzystają z wirtualnego desktopa w ten sam sposób jakby korzystali ze zwykłego, stacjonarnego PC. Zaletą tego typu wirtualizacji jest możliwość połączenia się zdalnie i zalogowania do swojego „desktopa” z dowolnego miejsca.
Typowym wykorzystaniem wirtualizacji typu desktop są centra danych, w których przechowywane są i hostowane duże ilości spersonalizowanych desktopów.

VDI (Virtual Desktop Infrastucture/Interface) jest popularną metodą wirtualizacji desktopów. Ten rodzaj wirtualizacji wykorzystuje zarówno hardware, jak i software. VDI hostuje środowisko wirtualne w wirtualnej maszynie (VM), która uruchomiona jest  na scentralizowanym lub zdalnym serwerze.

Przewaga zwirtualizowanych  desktopów   nad tradycyjnymi, wolnostojącymi polega na tym, że  nie wymagają one własnego hardware'u, systemu operacyjnego ani software'u.
Ponadto, korzystanie z wirtualizacji desktopów zimniejsza koszt wdrażania aplikacji oraz skraca czas braku dostępu   w przypadku  sprzętu.